New Urbanism Retro-Architectuur

Laatst bijgewerkt: 05-05-2025


Definitie

New Urbanism is een stedenbouwstroming die streeft naar een betere kwaliteit van leven door middel van goed ontworpen woonomgevingen en sociale cohesie, waarbij retro-architectuur, die teruggrijpt op eerdere bouwstijlen, wordt toegepast om een dorps of historisch gegroeid karakter te creëren.

Omschrijving

New Urbanism, ook wel Nieuwe Stedelijkheid genoemd, is een stroming binnen de stedenbouw die rond 1995 opkwam als reactie op de als eentonig ervaren woonwijken uit de periode na de Tweede Wereldoorlog. Het centrale idee is het realiseren van zelfvoorzienende steden, dorpen of buurten waar wonen, werken en recreatie gemengd worden en die zijn ontworpen vanuit de menselijke maat en met de voetganger als uitgangspunt. Retro-architectuur is hierbij een belangrijk element; het imiteert of is geïnspireerd op stijlen uit het verleden, variërend van de 17e eeuw tot de jaren '30 van de 20e eeuw. Dit uit zich in gevarieerde gevels, verschillende baksteenkleuren, variërende nokhoogtes en dakvormen, en het in- en uitspringen van gevels, wat bijdraagt aan een levendig en 'natuurlijk' aandoend straatbeeld dat doet denken aan een historisch gegroeide kern. De combinatie van New Urbanism en retro-architectuur voorziet in de vraag naar unieke huizen in een afwisselende omgeving.

Kenmerken en toepassingen

Kenmerkend voor New Urbanism in combinatie met retro-architectuur is kleinschaligheid, bouwen in verschillende stijlen en bouwhoogtes, en de integratie van grachten en groen. Er wordt gestreefd naar een hoge dichtheid van gebouwen om contact tussen bewoners te bevorderen en de bereikbaarheid te voet te vergroten. Slim vervoer, duurzaamheid en de kwaliteit van leven staan centraal. Voorbeelden van wijken in Nederland waar deze principes zijn toegepast, zijn Op Buuren in Maarssen, de wijk Brandevoort in Helmond en diverse nieuwbouwprojecten in het Gooi, zoals in Hilversum, Bussum, Naarden, Muiden, Blaricum en Weesp.

Vergelijkbare termen

Postmodernisme | Neoclassicisme | Historisme

Gebruikte bronnen: